Καμιά φορά,
δεν μπορώ να αναπολήσω
τις επιθυμίες μου
Και τρέχω τρομαγμένη
με σκέψεις
ανακατεμένες και δανεικές.
Γι α πρώτη φορά
ο ηττημένος είχε το
όνομα σιωπή.
Για τελευταία φορά
άκουσα το πιο βουβό «αχ».
Μα λένε,
αυτοί που πάντα
χαμογελούν,
εκείνοι οι
εξαφανισμένοι στο ποτέ,
πως η αγάπη
θυμίζει στεναγμό μα
και ταξίδι.
Ηλιόλουστο ταξίδι.
Μονάχα να αναμένεις
το πώς ανθίζουν οι
αμυγδαλιές.
Έτσι, με μανία
σπάνια,
ανθίζει και η καρδιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου