Όταν τα αγκάθια ξεθωριάζουν

Όταν τα αγκάθια ξεθωριάζουν

Τρίτη 26 Ιουλίου 2022

Παγωτό για εξωγήινες και παλαιο-βιβλία



Παγωτό για εξωγήινες


Δεν έχω δει πιο φωτεινή εικόνα

Όλες φοράνε μαύρα

Όλες έχουν μια πιο βαθιά ρυτίδα από τις υπόλοιπες που συγκατοικούν

στο πρόσωπό τους

στα χέρια τους

στο στέρνο τους

στις άδειες πια κοιλιές τους

που κάποτε φιλοξενούσαν υποχρέωση κι ευθύνη αιωνόβια

στο λαιμό τους

σημάδι γυναικείας αποσύνθεσης

κάτω από τα μάτια τους

σημάδια αρχής και τέλους

μέσα στα μάτια τους

σημάδια ελπίδας

πως

αυτό το παγωτό

που λιώνει σε ένα χέρι που τρέμει

θα είναι η συμφωνία

για μια ακόμη ευκαιρία

στην απόκτηση ρυτίδων νεότητας



Παλαιο-βιβλία


Όταν περπατάω χωρίς τον χρόνο

κολλητά πίσω μου και μέσα μου

σταματάω σε έναν πάγκο

μαγαζιού χωρίς όνομα

και του δίνω το όνομα

του πρώτου βιβλίου που τυχαία πετυχαίνω

“Το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου”

ή

“Η γυναίκα σου είναι αλήτισσα”

ή

“Γούνινη ωρίτσα”

Και τότε σκέφτομαι

πως κάθε όνομα με τσιμπάει αλλιώς

και πως αυτός ο κύριος που ζει

ανάμεσα σε πρώτες εκδόσεις και αφιερώσεις

είναι κάθε φορά ο συγγραφέας

και η συγγραφέας

βιβλίων-απαλλοτριώσεων

βιβλίων-καταλήψεων