Όταν τα αγκάθια ξεθωριάζουν

Όταν τα αγκάθια ξεθωριάζουν

Κυριακή 9 Αυγούστου 2015

Επίσκεψη.


Δύο κυκλάμινα θυμούνται
και χορεύουν στο ρυθμό των αναπνοών
Μπερδεμένες διηγήσεις δίχως αρχή
μα με σταθερά υπαρκτό τέλος.
Ένα τέλος, υποστηρικτής της επανάληψης.
Της επανάληψης των χαμένων χρόνων.
Ξαφνικές μπόρες αντιδράσεων.
Οι αρχαιοκάπηλοι εαυτοί
συλλέγουν τους θησαυρούς της αιώνιας θυσίας.
Δεν είναι παράνομο να ουρλιάζεις.
Περιμένω την άηχη φωνή σου.
Εκείνες οι ασπρόμαυρες στιγμές,
δυσκολεύουν τη ροή των δακρύων σου.
Αγάλματα αναμνήσεων,
προορισμένα για μία μονάχα έκθεση.